- 08 Feb 2010, 16:44
#1776673
http://www.b92.net/zivot/vesti.php?yyyy ... _id=409050
Ajde što je tekst otkrivanje tople vode, nego što su komentari da se ubiješ
Ako možete idite i pošajite neki pozitivan komentar, čisto da podignete prosek.
Homoseksualnost nije bolest
Homoseksualci se rađaju, a ne postaju - to je teza zastupljena u nedavno objavljenoj belgijskoj studiji profesora Žaka Baltazara sa Univerziteta u Liježu.
U knjizi "Biologija homoseksualnosti" profesor Baltazar, kako je objasnio u intervjuu belgijskom dnevniku "Soir", naučno poništava teoriju prema kojoj je homoseksualnost bolest, perverzija ili devijantno ponašanje.
"Homoseksualnost ne predstavlja samo različitu seksualnu orijentaciju, već podrazumeva morfološke i fiziološke promene", kaže Baltazar.
Profesor Baltazar, koji se nalazi na čelu Istraživačke grupe neuroendokrinologije ponašanja na Univerzitetu u Liježu, u Belgiji, u ovoj knjizi iznosi rezultate prema kojima je najverodostijnija teza da je homoseksualnost urođena.
Baltazar uz pomoć bioloških i kliničkih argumenata sugeriše da hormonalni i genetski faktori prisutni tokom razvoja embriona određuju seksualnu orijentaciju, odnosno homoseksualnost.
On zaključuje da "homoseksualnost treba posmatrati kao spontanu varijaciju seksualne orijentacije", drugim rečima homoseksualci su manjina i potrebno je da imaju sva prava i privilegije u društvu kao i heteroseksualna većina.
Istovremeno, angloamerička istraživanja odnedavno iznose slične argumente prema kojima izvor homoseksualnosti treba tražiti u prenatalnom periodu. Dakle i prema njima i prema Baltazaru, isljučivo biološki faktori određuju seksualnu orijentaciju ljudskih bića.
Ova knjiga naučno dokazuje da nijedna osoba nije odgovorna za svoju seksualnu orijentaciju što znači da više nema mesta za usmeravanje krivice na roditelje ili mlade koji otkrivaju svoju homoseksualnost jer niko od njih nije kriv za tu činjenicu.
Većina homoseksualaca rađa se sa ovom seksualnom orijentacijom koju polako otkrivaju tokom razvoja i često je prihvataju po cenu velike psihološke patnje.
Ova knjiga predstavlja sintezu onoga što se zna o homoseksualnosti, ali takođe i o faktorima vezanim za razvoj mozga i ženskog i muškog ponašanja u trenutku kada homoseksualnost predstavlja kontroverzno pitanje u skoro svim društvima, pitanje obavijeno mnogim dezinformacijama, nerazumevanjem i predrasudama...
Ljiljana Smiljanić, Tanjug.
Ajde što je tekst otkrivanje tople vode, nego što su komentari da se ubiješ
Ako možete idite i pošajite neki pozitivan komentar, čisto da podignete prosek. Homoseksualnost nije bolest
Homoseksualci se rađaju, a ne postaju - to je teza zastupljena u nedavno objavljenoj belgijskoj studiji profesora Žaka Baltazara sa Univerziteta u Liježu.
U knjizi "Biologija homoseksualnosti" profesor Baltazar, kako je objasnio u intervjuu belgijskom dnevniku "Soir", naučno poništava teoriju prema kojoj je homoseksualnost bolest, perverzija ili devijantno ponašanje.
"Homoseksualnost ne predstavlja samo različitu seksualnu orijentaciju, već podrazumeva morfološke i fiziološke promene", kaže Baltazar.
Profesor Baltazar, koji se nalazi na čelu Istraživačke grupe neuroendokrinologije ponašanja na Univerzitetu u Liježu, u Belgiji, u ovoj knjizi iznosi rezultate prema kojima je najverodostijnija teza da je homoseksualnost urođena.
Baltazar uz pomoć bioloških i kliničkih argumenata sugeriše da hormonalni i genetski faktori prisutni tokom razvoja embriona određuju seksualnu orijentaciju, odnosno homoseksualnost.
On zaključuje da "homoseksualnost treba posmatrati kao spontanu varijaciju seksualne orijentacije", drugim rečima homoseksualci su manjina i potrebno je da imaju sva prava i privilegije u društvu kao i heteroseksualna većina.
Istovremeno, angloamerička istraživanja odnedavno iznose slične argumente prema kojima izvor homoseksualnosti treba tražiti u prenatalnom periodu. Dakle i prema njima i prema Baltazaru, isljučivo biološki faktori određuju seksualnu orijentaciju ljudskih bića.
Ova knjiga naučno dokazuje da nijedna osoba nije odgovorna za svoju seksualnu orijentaciju što znači da više nema mesta za usmeravanje krivice na roditelje ili mlade koji otkrivaju svoju homoseksualnost jer niko od njih nije kriv za tu činjenicu.
Većina homoseksualaca rađa se sa ovom seksualnom orijentacijom koju polako otkrivaju tokom razvoja i često je prihvataju po cenu velike psihološke patnje.
Ova knjiga predstavlja sintezu onoga što se zna o homoseksualnosti, ali takođe i o faktorima vezanim za razvoj mozga i ženskog i muškog ponašanja u trenutku kada homoseksualnost predstavlja kontroverzno pitanje u skoro svim društvima, pitanje obavijeno mnogim dezinformacijama, nerazumevanjem i predrasudama...
Ljiljana Smiljanić, Tanjug.
