Bootstrap Framework 3.3.6

[Simor]

Publikacija „Kritika klerikalizacije Srbije” predstavlja skup istraživačkih eseja i istraživačke hronološke studije posvećenih analizi ekspanzije građevina Srpske pravoslavne crkve (SPC) tokom prethodnih deset godina na teritoriji Novog Sada i njegove šire okoline, kao i specifičnog društveno-političkog ambijenta koji je omogućio ovakvo urbano planiranje zasnovano na principima dominacije isključivo jednog kôda, jezika i ideologije.

Publikacija „Kritika klerikalizacije Srbije” sadrži pet istraživačkih eseja, koji iz pozicije socioloških nauka, filozofije, istorije umetnosti i arhitekture analiziraju pojavu ekspanzije građevina Srpske pravoslavne crkve u Vojvodini. Istraživački eseji nose sledeće naslove:

1. Kritika klerikalizacije Srbije, Analiza društveno-političkog i estetskog diskursa novih crkvenih i pravoslavnih strategija
(Branka Ćurčić)

2. Savremeno srpsko crkveno graditeljstvo: Od tradicije do političke korektnosti
(Vladimir Mitrović)

3. Od psihopatologije do političkog programa: crkvena ofanziva na pragu 21. veka
(Petar Atanacković)

4. Kritika klerikalizacije Srbije: analiza odnosa crkve i moderne države
(Miloš Perović)

5. Dnevnik crkvenih uvreda 2000 – 2006, Od desekularizacije ka klerikalizaciji
(Zoran Petakov)

Publikacija „Kritika klerikalizacije Srbije” je objavljena u okviru šireg projekta osnivanja Omladinskog društvenog centra u Novom Sadu, koji će se zalagati za borbu protiv retrogradnih pojava nacionalizma, fašizma, rasizma i ksenofobije. Projekat osnivanja Omladinskog društvenog centra u Novom Sadu su podržali „Schueler Helfen Leben", Nemačka i Pokrajinski sekretarijat za omladinu i sport AP Vojvodine (podrška objavljivanju publikacije).

Publikacija u PDF formatu se može besplatno preuzeti >>>

[Loni]

O divno.
Pročitaću ovih dana pa sledi polemika.

[Simor]

Hajde, malo da dignem ovu temu, možda se i pojavi neko kome ovo može biti interesantno. Malo o arhitekturi hramova Srpske pravoslavne crkve. Na tradicionalne hramove u Vojvodini i Novom Sadu je uticala zapadna arhitektura. U Novom Sadu tako postoje hramovi Svetog Georgija (sagrađen 1734-40.), koji je u neobaroknom stilu, Uspenja Bogorodice (sagrađen 1765-76.) u baroknom stilu, Prenosa moštiju sv. Nikole (sagrađen 1730) u baroknom stilu, i Sveta tri jerarha (sagrađen 1797-1808.) u klasicističkom stilu. Međutim, od 90-ih godina naovamo dolazi do ekspanzije građenja hramova SPC u Novom Sadu i okolini, i gotovo su svi hramovi replike manastira, dolazi do povampirenja vizantijskog stila, koji je netipičan za vojvođanske prostore, a svojom veličinom, hramovi su potpuno urbanističko neuklopljeni (često i urbanistička rugla; ako ste Novosađanin ili dolazite do Novog Sada, obratite pažnju na novoizgrađene hamove na Telepu ili Klisi), a brojem u kome se grade ne odgovaraju realnim potrebama pravoslavnih vernika u Novom Sadu. Kako to istoričar umetnosti Vladimir Mitrović primećuje u knjizi: "Od trinaest pravoslavnih hramova, već podignutih, onih u fazi izgradnje ili samo u najavi, u Novom Sadu i okruženju, ogromna većina (tačnije: svi) skoro da ne zaslužuju bilo kakvu ozbiljniju arhitektonsku ili umetničku analizu. Jedino što se može reći to je činjenica koji su tzv. istorijski hram arhitekti iskopirali ili odakle potiču često nemušte kompilacije elemenata u nekoj od eklektičkih kombinacija svega i svačega, od osnovne prostorne sheme, do preuzetih detalja ukrasnog repertoara. Ovi hramovi će ostati samo nemi, neoriginalni i na brzinu podignuti spomenici jednog konzervativnog i nekritičkog duha nesposobnog da se, uostalom kao i SPC, suoči sa realnom stvarnošću, i dalje, sa očiglednom predpredstavom nekritički tretirajući tradicionalizam u arhitekturi, često okončan karikaturnim oblicima i formama."

[селпередејз]

DISKURS je još jedna u nizu reči koju su mi ogadili...

[polarlicht4.1]

Zanimljivi tekstovi. Ali mi je nekako prvi tekst Branke Ćurčić nekako nedorečen, pogotovu onaj deo o Fukou. Bilo je tu više mesta na kome je moglo da se detaljnije razradi veza između "stvaranja individue" i određenih "tehnika vladanja nad sobom" unutar Crkve.

[Sixto]

Crkva na Telepu je za sablaznuti se!
Ima taj Vizantijski stil tj osnovu, al pogled na pet kupola se jednostavno prikuje na pet krstova od savrseno oblih cevi INOXA izvarenih u obliku krsta! Sam enterijer je u upotrebi jos pre dovrsetka, sto podrazumeva improvizovan ikonostas, ali ono sto coveka zabezekne je izvedba samog objekta. Galerija, stepenice i stubovi, tj sam beton od kog su radjeni su katastrofalno liveni! O dekoraciji da ne govorimo, pet radnika uzelo Jupol i izmolovaju cetkama crkvu!
Tako da pre izgleda kao silos priblizen verskoj nameni!