Gay-Serbia.com | Diskusije

Kada se diskutuje o događajima iz 90-tih godina i mogućim akterima koji su aktivno sudjelovali u sprovođenju mnogih aktivnosti, neposredno ili posredno, Srpska pravoslavna crkva po mišljenju nekih analitičara imala je glavno-sporednu ulogu u burnim događajima tih godina. Pretraživajući svoju arhivu, slučajno sam naišao na jedan zanimljiv detalj.

U saopštenju sa vanrednog zasjedanja Svetog arhijerejskog sabora, održanog u decembru 1992. godine, oni su odbacili optužbe na račun Srba u BiH da "drže u logorima 40.000 žena Muslimanki za svoje iživljavanje i silovanje". (...) "U ime pravde Božje, na osnovu svedočenja naše sabraće arhijereja iz Bosne i Hercegovine i drugih pouzdanih svedočenja, izjavljujemo sa punom moralnom odgovornošću da takvih logora u Republici Srpskoj Bosne i Hercegovine, kao ni u Srpskim Krajinama, niti je bilo niti ima."

Kakvo je vaše mišljenje o ulozi Crkve u to vrijeme?

Srpske i bošnjačke žrtve na putu pomirenja

Višegrad – Ono što je doskora bilo skoro nemoguće, dogodilo se ovih dana u Višegradu. U organizaciji NVO „Luna” iz Rudog održan je regionalni sastanak srpskih i bošnjačkih žrtava iz proteklog rata u BiH, s ciljem formiranja regionalne Komisije za utvrđivanje činjenica o ratnim zločinima (REKOM) na području bivše Jugoslavije.

Bila je to jedinstvena prilika da se na jednom mestu i prvi put u Višegradu, na zadatku utvrđivanja istine o brojnim zločinima, nađu srpske i bošnjačke žrtve.

Mada je bilo pojedinačnih čarki i međusobnih optuživanja, skup je ipak ostvario svoju misiju, jer se na njemu razgovaralo i insistiralo na kompletnoj istini i rasvetljavanju svih zločina u proteklom ratu, što je jedini put do istinskog pomirenja. Predstavnici srpskih organizacija koje okupljaju žrtve poslednjeg rata insistirali su da se prekine praksa dosadašnjeg očiglednog favorizovanja i procesuiranja zločina nad Bošnjacima. O tome je posebno govorio Veljko Lasica, čovek koji je krajem 1992. godine u Kukavicama kod Rogatice preživeo masakr nad srpskim civilima prilikom povlačenja iz Goražda, kada je ostao bez noge. Na skupu su učestvovali i članovi porodica stradalih putnika, skinutih iz voza 1992. godine u Štrpcima.

Zabeležen je i primer dogovora o međusobnoj pomoći na rasvetljavanju ratnih stradanja između Save Gligorić, koja je s početkom minulog rata sa porodicom zarobljena u rodnom Glamoču, i predratne Višegrađanke Bakire Hasečić, predsednice Udruženja „Žene žrtve rata” iz Sarajeva.

Po rečima Dragana Popovića, regionalnog koordinatora koalicije za REKOM, u ratu u BiH od 1992. do 1995. godine stradalo je oko 97.600 osoba raznih nacionalnosti, oko 13.000 se vode kao nestali, a prema nezvaničnim evidencijama između sedam i deset hiljada su direktni počinioci brojnih zločina, od kojih mnogi nikada nisu procesuirani.

On naglašava da se pomenuta komisija formira zato što suđenje nije dovoljan mehanizam da bi se saznale sve činjenice o brojnim zločinima na svim stranama, tim pre što zbog obima poslova pravosudne institucije u zemljama bivše Jugoslavije nisu u mogućnosti da za života žrtava procesuiraju sve ratne zločine.

Osnovna ideja je da REKOM prikuplja podatke na osnovu izjava brojnih žrtava i drugih pojedinaca koji imaju saznanja o počinjenim zločinima, što bi uz policijsku i međunarodnu dokumentaciju pomoglo tužilaštvima da bolje i brže funkcionišu.

Svoje misljenje o SPC tada,1992. nisam imao a danas ga izrazavam neposecivanjem iste. Svaki quasi krstashki pohod na Bosnu iz Srbije ili muslimana na Srbe u Bosni velican je uz pomoc nasih odnosno njihovih verskih predstavnika, poglavara, kako god...i to je opstepoznato. Crkva i opozicija zele da uvedu narod u gradjanski rat u Srbiji, tako da bi narod koji ipak zeli nekakvu buducnost van pogleda na Rusiju ponovo propatio zbog svog znanja, talenta i kvaliteta, nekako kao da postoji teznja da se devedesete vrate a mozda nikad nisu ni odlazile.. Nekima sa foruma je to bilo srecno vreme za istoriju Srbije, no oni imaju proslost, mi koji ne mislimo tako zelimo buducnost...Kako to Crkva postize? Prostim odabirom strane, manipulacijom, lopovlukom i hushkanjem jednog dela Srbije na ovaj drugi, zaboravljajuci pritom da i medju tim koji idu "protiv prirode" ima onih koji su krsteni i koje poste, pricheshcuju se i tome slicno.
Dobar Srbin ne mora biti pravoslavac dok je svaki "pravi" pravoslavac vrlo problematican Srbin, patriota et simile.

Ipak, nisu predstavnici drugih vjerskih zajednica na prosotru BiH bili toliko aktivno ukljuleni u ppružanju pomoči "prvoj strani" kao što je to bio slučaj sa SPC-om. Poznato je da su velikodostojnici Srpske pravoslavne crkve, poput nekakvih supervizora, bili prisutni na skoro svim zasedanjima Skupštine Republike Srpske. Episkopi SPC, ali i političari i generali iz rukovodstva bosanskih Srba, isticali su izuzetno dobru međusobnu saradnju. 1993.godine, mitropolit dabrobosanski Nikolaj dao je intervju u kojem je izjavio da general Mladić prihvata sve njegove predloge. Predsjednik Republike Srpske Radovan Karadžić, početkom 1994. ocenio je odnose između Crkve i države kao izvanredne. "Naše sveštenstvo je prisutno u svim našim razmišljanjima i odlukama, a glas Crkve se sluša kao glas najvišeg autoriteta" ovko nešto se nije nikad čulo od predstavnika drugih vjerskih zajednica.

Originally posted by faxsimil
Kakvo je vaše mišljenje o ulozi Crkve u to vrijeme?

isto kao i u svako vreme. od fantomske nulte godine na ovamo.

Originally posted by Hans_87

Svoje misljenje o SPC tada,1992. nisam imao a danas ga izrazavam neposecivanjem iste. Svaki quasi krstashki pohod na Bosnu iz Srbije ili muslimana na Srbe u Bosni velican je uz pomoc nasih odnosno njihovih verskih predstavnika, poglavara, kako god...i to je opstepoznato. Crkva i opozicija zele da uvedu narod u gradjanski rat u Srbiji, tako da bi narod koji ipak zeli nekakvu buducnost van pogleda na Rusiju ponovo propatio zbog svog znanja, talenta i kvaliteta, nekako kao da postoji teznja da se devedesete vrate a mozda nikad nisu ni odlazile.. Nekima sa foruma je to bilo srecno vreme za istoriju Srbije, no oni imaju proslost, mi koji ne mislimo tako zelimo buducnost...Kako to Crkva postize? Prostim odabirom strane, manipulacijom, lopovlukom i hushkanjem jednog dela Srbije na ovaj drugi, zaboravljajuci pritom da i medju tim koji idu "protiv prirode" ima onih koji su krsteni i koje poste, pricheshcuju se i tome slicno.
Dobar Srbin ne mora biti pravoslavac dok je svaki "pravi" pravoslavac vrlo problematican Srbin, patriota et simile.

@ Sheytan, eto finog primera kako sve zrtve naroda ex-Yu trebaju da se medjusobno poshtuju i saradjuju.

Ajme. Bolje da ne pocinjem, ali uopste.
Ali evo, nesto malo o jastrebu SPC:
http://www.pescanik.net/content/view/2288/58/
Ili nesto malo ovako:
http://www.b92.net/info/vesti/pregled_s ... _id=169852

Mislim da nema potrebe da ponovo iznosim svoj stav o SPC, u bilo kom periodu.