a sledeći je...
Poslato: 26 Nov 2009, 01:57
Danas će biti održana sednica Sinoda SPC na kojoj bi trebalo da se donese odluka o datumu održavanja izbornog Sabora. Prema mišljenju većine vladika, i ne samo onih u Sinodu, najbolji termin za Sabor je između Svetog Jovana, 20. januara, i Svetog Save, 27. januara.
najveće šanse za patrijarha imaju:
Vasilije Kačavenda - Episkop zvorničko-tuzlanski
Rođen je 1938. godine u Sarajevu. Bogoslovski fakultet završava u Beogradu. Studirao je na Pravnom i Filozofskom fakultetu. Nakon smrti episkopa Longina 1978. godine izabran je za novog episkopa zvorničko-tuzlanskog. Poznato je da voli skupe stvari, a njegovi vladičanski dvori su nadaleko poznati po raskoši. Još od odlaska patrijarha Pavla na lečenje na VMA slovi za jednog od najjačih kandidata za tron SPC. Predvodnik je „bosanske struje” u SPC, a igrao je značajnu ulogu tokom proteklih nekoliko sednica Sabora. Tako je zabeleženo da su tokom prošlog Sabora, u maju ove godine, vladika Vasilije i bački vladika Irinej bili za promenu celog Sinoda, kako bi uklonili patrijarhovog zamenika mitropolita Amfilohija. Sabor je završen reizborom Amfilohija kao člana Sinoda i odlukom da on predsedava crkvenoj Vladi i upravlja SPC.
Amfilohije Radović - Mitropolit crnogorsko-primorski
Rođen je 1938. godine u Barama Radovića u Donjoj Morači. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu 1962. godine. Studirao klasičnu filologiju u Beogradu. Postdiplomske studije nastavlja u Bernu i Rimu. Odatle odlazi u Grčku pravoslavnu crkvu, gde se zamonašio. Posle godinu dana provedenih na Svetoj gori, odlazi za profesora na Institut Sv. Sergija u Parizu, a kasnije postaje redovni profesor na Bogoslovskom fakultetu. U maju 1985. izabran je za episkopa banatskog. Iz Vršca prelazi na Cetinje, gde je 1991. godine, ustoličen kao mitropolita. Govori grčki, ruski, italijanski, nemački i francuski jezik. Brojne su kontroverze u vezi sa njegovim delovanjem, kako u Crnoj Gori tako i u Srbiji. Promenljivih je političkih nazora. Mnogi su mu zamerili zbog govora koji je održao nad odrom pokojnog premijera Zorana Đinđića, a poznat je i po izjavi da će „biti proklet svako ko prizna Kosovo”. Svoj stav o abortusu je, čestitajući vernicima Novu 2008, objasnio željom da u toj godini bude više „majki koje rađaju, nego čedomorki”.
Grigorije Durić - Episkop zahumsko-hercegovački
Rođen je 1967. godine u Varešu u centralnoj Bosni. Završio je Srednju bogoslovsku školu, nakon čega upisuje Bogoslovski fakultet i potom 1989. odlazi na odsluženje vojnog roka u Zagreb. Zamonašen je u manastiru Ostrog 23. juna 1992. godine, odakle odlazi sa episkopom Atanasijem (Jevtićem) u obnovljeni manastir Tvrdoš kod Trebinja. Bio je na postdiplomskim studijama u Atini. Na vladičanski tron Hercegovačke eparhije ustoličen je 1999. godine. Nakon odlaska patrijarha Pavla u bolnicu, izazvao je pravu buru pismom u kojem je govorio je o delovanju tajnih službi u crkvi. Zatim je prozvao vladiku Nikanora koji je poznat po vezama sa „Obrazom”, kao i Filareta čiji je štrajk glađu „upotrebljen u dnevnopolitičke svrhe”. „U licima episkopa projavljujemo nespremnost i nesposobnost za pastirske izazove vremena u kome nas je Bog postavio za pastire slovesnoga stada. Projavljujemo vidljivu nesposobnost da budemo Crkva”, upozorio je tada episkop Grigorije.
Irinej Bulović - Episkop bački
Rođen je 1947. godine u Stanišiću u Bačkoj. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu 1969. godine. Za vreme studija se zamonašio. Nepune dve godine boravi u manastiru Ostrog, a 1980. doktorira u Atini. Posle kraćeg studijskog boravka u Parizu, izabran je za docenta na katedri Svetog pisma Novog zaveta na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu. Za episkopa je izabran 1989. godine. O odnosu bačkog vladike sa srpskim vlastima dovoljno govori činjenica da je na njegovu inicijativu marta ove godine sazvana hitna sednica Vlade jer je vladika u ime SPC protestovao zbog predloga zakona protiv diskriminacije. Vlada je povukla predlog zakona, a sledeće nedelje ga ipak vratila u proceduru. U apelu sedam tradicionalnih crkava Vladi stoji zamerka da je „izražavanje rodnog identiteta kroz transseksualnost izraz mentalnog poremećaja”.
...a sad glasanje
najveće šanse za patrijarha imaju:
Vasilije Kačavenda - Episkop zvorničko-tuzlanski
Rođen je 1938. godine u Sarajevu. Bogoslovski fakultet završava u Beogradu. Studirao je na Pravnom i Filozofskom fakultetu. Nakon smrti episkopa Longina 1978. godine izabran je za novog episkopa zvorničko-tuzlanskog. Poznato je da voli skupe stvari, a njegovi vladičanski dvori su nadaleko poznati po raskoši. Još od odlaska patrijarha Pavla na lečenje na VMA slovi za jednog od najjačih kandidata za tron SPC. Predvodnik je „bosanske struje” u SPC, a igrao je značajnu ulogu tokom proteklih nekoliko sednica Sabora. Tako je zabeleženo da su tokom prošlog Sabora, u maju ove godine, vladika Vasilije i bački vladika Irinej bili za promenu celog Sinoda, kako bi uklonili patrijarhovog zamenika mitropolita Amfilohija. Sabor je završen reizborom Amfilohija kao člana Sinoda i odlukom da on predsedava crkvenoj Vladi i upravlja SPC.
Amfilohije Radović - Mitropolit crnogorsko-primorski
Rođen je 1938. godine u Barama Radovića u Donjoj Morači. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu 1962. godine. Studirao klasičnu filologiju u Beogradu. Postdiplomske studije nastavlja u Bernu i Rimu. Odatle odlazi u Grčku pravoslavnu crkvu, gde se zamonašio. Posle godinu dana provedenih na Svetoj gori, odlazi za profesora na Institut Sv. Sergija u Parizu, a kasnije postaje redovni profesor na Bogoslovskom fakultetu. U maju 1985. izabran je za episkopa banatskog. Iz Vršca prelazi na Cetinje, gde je 1991. godine, ustoličen kao mitropolita. Govori grčki, ruski, italijanski, nemački i francuski jezik. Brojne su kontroverze u vezi sa njegovim delovanjem, kako u Crnoj Gori tako i u Srbiji. Promenljivih je političkih nazora. Mnogi su mu zamerili zbog govora koji je održao nad odrom pokojnog premijera Zorana Đinđića, a poznat je i po izjavi da će „biti proklet svako ko prizna Kosovo”. Svoj stav o abortusu je, čestitajući vernicima Novu 2008, objasnio željom da u toj godini bude više „majki koje rađaju, nego čedomorki”.
Grigorije Durić - Episkop zahumsko-hercegovački
Rođen je 1967. godine u Varešu u centralnoj Bosni. Završio je Srednju bogoslovsku školu, nakon čega upisuje Bogoslovski fakultet i potom 1989. odlazi na odsluženje vojnog roka u Zagreb. Zamonašen je u manastiru Ostrog 23. juna 1992. godine, odakle odlazi sa episkopom Atanasijem (Jevtićem) u obnovljeni manastir Tvrdoš kod Trebinja. Bio je na postdiplomskim studijama u Atini. Na vladičanski tron Hercegovačke eparhije ustoličen je 1999. godine. Nakon odlaska patrijarha Pavla u bolnicu, izazvao je pravu buru pismom u kojem je govorio je o delovanju tajnih službi u crkvi. Zatim je prozvao vladiku Nikanora koji je poznat po vezama sa „Obrazom”, kao i Filareta čiji je štrajk glađu „upotrebljen u dnevnopolitičke svrhe”. „U licima episkopa projavljujemo nespremnost i nesposobnost za pastirske izazove vremena u kome nas je Bog postavio za pastire slovesnoga stada. Projavljujemo vidljivu nesposobnost da budemo Crkva”, upozorio je tada episkop Grigorije.
Irinej Bulović - Episkop bački
Rođen je 1947. godine u Stanišiću u Bačkoj. Diplomirao je na Bogoslovskom fakultetu 1969. godine. Za vreme studija se zamonašio. Nepune dve godine boravi u manastiru Ostrog, a 1980. doktorira u Atini. Posle kraćeg studijskog boravka u Parizu, izabran je za docenta na katedri Svetog pisma Novog zaveta na Bogoslovskom fakultetu u Beogradu. Za episkopa je izabran 1989. godine. O odnosu bačkog vladike sa srpskim vlastima dovoljno govori činjenica da je na njegovu inicijativu marta ove godine sazvana hitna sednica Vlade jer je vladika u ime SPC protestovao zbog predloga zakona protiv diskriminacije. Vlada je povukla predlog zakona, a sledeće nedelje ga ipak vratila u proceduru. U apelu sedam tradicionalnih crkava Vladi stoji zamerka da je „izražavanje rodnog identiteta kroz transseksualnost izraz mentalnog poremećaja”.
...a sad glasanje
